راشل ریوز، صدراعظم بریتانیا به بیبیسی گفت که صندوقهای بازنشستگی بخش دولتی بریتانیا به اندازه کافی بزرگ نیستند که بتوانند بازده خوبی برای پساندازکنندگان بریتانیایی ایجاد کنند.
اظهارات او در حالی بیان میشود که دولت برنامههایی برای ادغام طرح بازنشستگی دولت محلی بریتانیا، گروهی از صندوقها که مجموعاً 354 میلیارد پوند سرمایهگذاری را مدیریت میکنند، در تعداد انگشت شماری «مگا صندوق بازنشستگی» فاش میکند.
این طرح ها بخشی از آنچه دولت گفته است “بزرگترین اصلاحات بازنشستگی در دهه های اخیر” است.
این سازمان ادعا می کند که این امر باعث افزایش سرمایه گذاری در بریتانیا می شود، اما منتقدان می گویند این اقدامات “می تواند پول پس انداز کنندگان را در معرض خطر قرار دهد”.
ریوز عصر چهارشنبه پیش از سخنرانی خود در خانه عمارت به بی بی سی گفت که می خواهد برنامه های بازنشستگی بریتانیا بیشتر شبیه کانادا و استرالیا باشد.
در این کشورها، حقوق بازنشستگی کارکنان دولت محلی، مانند معلمان و کارمندان دولتی، در تعداد انگشت شماری از صندوق ها جمع می شود که قادر به سرمایه گذاری های بزرگ در سراسر جهان هستند.
ریوز گفت: “آنها احتمالا بهترین صندوق های بازنشستگی را در هر جای دنیا دارند.”
دولت قصد دارد 86 صندوق بازنشستگی شورا را – که نماینده 6.5 میلیون حقوق بازنشستگی است و توسط مقامات دولتی محلی اداره می شود – در “مگافند” که توسط مدیران صندوق اداره می شود ادغام کند.
این وجوه بزرگتر همچنین برای «مشخص کردن یک هدف برای سرمایهگذاری استخر در اقتصاد محلیشان» مورد نیاز است.
دولت همچنین میخواهد حداقل محدودیت اندازه برای طرحهای مشارکت تعریفشده، که حدود ۸۰۰ میلیارد پوند سرمایهگذاری را مدیریت میکنند، برای تشویق ادغام حدود ۶۰ طرح مختلف چند کارفرمایی تعیین کند.
دولت میگوید تغییراتش میتواند ۸۰ میلیارد پوند سرمایهگذاری در بریتانیا را در مواردی مانند زیرساختهای انرژی، استارتآپهای فناوری و خدمات عمومی «باز کند».
ریوز گفت: “صندوق های بازنشستگی ما در بریتانیا برای سرمایه گذاری هایی که بازده خوبی برای افراد پس انداز برای بازنشستگی و کمک به رشد اقتصاد ما داشته باشد، بسیار کوچک است.”
وی افزود: «اصلاً منطقی نیست» که معلمان کانادایی و اساتید استرالیایی به احتمال زیاد در بسیاری از دارایی های بلندمدت بریتانیا سرمایه گذاری می کنند تا پس انداز کنندگان در بریتانیا.
ریسک و پاداش
با این حال، منتقدان می گویند این طرح ها می تواند پول پس انداز کنندگان را در معرض خطر قرار دهد.
تام سلبی، مدیر سیاست عمومی در AJ Bell، گفت: «درهمآمیختن هدف دولت برای هدایت سرمایهگذاری در بریتانیا و نتایج بازنشستگی افراد، خطری را به همراه دارد، زیرا همه خطرات با پول اعضا انجام میشود.
او گفت که سیستم فعلی متولیان را تشویق می کند تا “بالاترین درآمد ممکن را در دوران بازنشستگی برای اعضا” به جای تمرکز بر رشد اقتصادی در سراسر بریتانیا ارائه دهند.
این گاهی اوقات به معنای سرمایه گذاری در مواردی مانند سهام ایالات متحده و اجتناب از سرمایه گذاری بریتانیا است که دولت مشتاق آن است.
و اگرچه وجوه بزرگتر میتواند به معنای پاداشهای بزرگتر باشد، اما میتواند به معنای خطرات بزرگتر نیز باشد، با صندوق بازنشستگی کانادا، سیستم بازنشستگی کارکنان شهرداری انتاریو، بزرگترین سرمایهگذار در آب آشفته تیمز.
دیگران می گویند این خطر وجود دارد که صندوق های بزرگتر برای یافتن پروژه های بزرگ بریتانیا به اندازه کافی برای سرمایه گذاری تلاش کنند.
جان گریر، رئیس سیاست بازنشستگی در Quilter گفت: “صندوق های بزرگ برای ایجاد بازده به پروژه های قابل اعتماد و قابل توجهی نیاز دارند، اما بازار ممکن است در ارائه فرصت های کافی به خصوص در بخش زیرساخت ها دچار مشکل شود.”
او افزود که اگر “پول بیش از حد به دنبال سرمایه گذاری های بسیار کم باشد” ممکن است صندوق ها مجبور به سرمایه گذاری های “خطرناک تر” شوند.
مل استراید صدراعظم سایه گفت که محافظه کاران “از نزدیک به جزئیات آنچه راشل ریوز بیان می کند – به ویژه در مورد الزامی بودن محل سرمایه گذاری ها” نگاه خواهند کرد.